من از عهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم

چه شبها من و آسمان تا دم صبح
سروديم نم نم : تو را دوست دارم

نه خطي ، نه خالي! نه خواب و خيالي!
من اي حس مبهم تو را دوست دارم!

سلامي صميمي تر از غم نديدم
به اندازه ي غم تو را دوست دارم

بيا تا صدا از دل سنگ خيزد
بگوييم با هم : تو را دوست دارم

جهان يك دهان شد هم آواز با ما:
تو را دوست دارم ،‌تو را دوست دارم