سلام يه شاعر افغاني شعر معروفي ساخت كه خيلي صدا كرد و آن در باره ماه و يار و شعرا بود. مضمونش اين بود كه اگر شعرا قرون گذشته رو زنده مي كردي و انها مي فهميدند كه اين ماهي كه اين همه رخ يارشان را به اون تشبيه كردند مشتي خاك است و آدم ها روش راه مي رن چه حالي مي شدند!!!!!!!!!!!!
اما طرفه تر ماييم كه مي دونيم ماه خاك و تل ماهوره باز هم.....