آره باهات موافقم . . . . عشق خيلي خيلي خوبتر مي نويسه ولي آنقدر به نوشته هاي من بها ميداد و انقدر انرژي مثبت . . . . كه من ديگه غرق نوشته هايي خودم مي شدم و همه رو فراموش مي كردم . . . مثل غروري كه نارسيس تو دل درياچه آب شيرين بوجود آورده بود . . . . . (اول كتاب كيمياگر . . .) من غرق تو نوشته هاي خودم مي شدم كه اصلاَ اصراري واسه نوشته هاي عشق...... نميكردم....................

خيلي هم دلت بخواد!!!! كجاش نفرت انگيزه! عمراً اين همه عشق تو تمام عمرت ديده باشي!