آره ببخشيد که يادم نبود . . . ولي نميخواستم منت گذاشته باشم. . . حرف دلم بود . همه چي من همسرمه . من بهش .... بسه ديگه. دلم نميخواد يه طوري باهام حرف بزني که من احساس گناه کنم. اون همه زندگيمه و من هرگز کوتاهي نمي کنم. ولي تو چه بخواي چه نخواي ، در حق من خدايي کردي. خوشت بياد يا نياد ... ديگه فرقي نميکنه. ميتوني جلوي دست نوشته هامو ببندي ، همانطوري که جلوي زبونمو گرفتي . . . ولي هرگز نمي توني جلوي دلمو و احساسمو و گذشتمو و ...خيلي چيزاي ديگه رو بگيري . من با خداگلي خودم عهدي دارم که رهاش نمي کنم. خداگلي هم منو رها نمي کنه و تمام کائنات ..........