سلام. مرسي که کامنت گذاشتي. . . . آره . . . . عشق ما زميني نبود، به همين خاطر هرکي حتي ذره اي از اونو مي شنوه يا تو وبلاگ مي خونه . . . ناخوداگاه با ما همدرد مي شه . . . يه چيزي بگم . . . . وقتي فکر مي کنم که اين درد تا آخر عمر همراهمونه . . . قلبم درد مي کنه . جدي جدي مي گم . . . ميدونم اونم همينطوره . . . ولي من همواره از خداگليمون ممنونم که زندگيم هرچند کوچيک ولي يه جايي حتي اگه خيلي ناچيز ولي رنگ و بوي تازه و آسماني پيدا کرد . . . و از اون مسير تکراري و خسته کننده پا فراتر گذاشتيم. . . . خدايا . . . چه روزهاي باراني زيبايي داشتيم . . . . تو را سپاس . . . .