«سلام‌های عاشقانه‌ام را با زیباترین بهانه دلتنگی، از جنس انتظار می‌آمیزم. نازنینم،‏امروز یه روز پائیزی و سرد دیگه ست که همه ذرات وجودم منتظره تا حرفای تازه، زیبا و عاشقانتو هضم کنه!‏دلم مثل همیشه واست تنگه تنگه!‏( اصلاً هیچ وقت حتی یه ذره هم گشاد نمی شه! اهه اهه اهه )

میدونی عشقم!‏ باهات یه عالمه حرف دارم،‏اما مثل همیشه که میبینمت زمان انقدر زود میگذره که حتی یکیشم نمی تونم بگم! پس من چیکار کنم؟؟؟

الان که داری اینارو میخونی من سرکارم ،‏ قول بده بعدش بهم زنگ بزنی!‏ باشه عشقم؟

هنوز خیلی سخته که بخوام حرفامو واست بنویسم، بهم مهلت بدی یاد میگیرم و قول میدم بعدها بهترین نوشته هارو بخونی. نازنین ترینم یه دنیا بوس واسه تو!  

(یه دنیا بوس اینجا جا نمی شه!‏یکمیشو مثل اون دختر کوچولو ریختم تو این جعبه! بازش کنی میتونی نفس بکشی و همه بوسه هام به تنت بچسبه! )